لما تبقى ماشى فى وسط الشارع
وانت فى نص شهر يوليو
لابس هدومك الملائمة للجو ده
وماشى تتفرج عالمحلات بأعجاب
وتتابع الاطفال بيلعبوا بالكورة حواليك وانت بتفاديهم
وسامع الراجل بينادى على بضاعته وكأنه بيغنى ليها
والرؤية واضحة ليك بالشكل ده
ماشى بحرية ونشاط وكأنك طاير فى الجو
ماشى مبتسم وكأنك عارف الناس كلهم
وفجاة تلاقى نفسك وصلت للمكان اللى انت عايزه
وتدخل بحيوية المكان وتقول بصوت عالى للموجودين
صباح الخير وعلى وشك ابتسامة :)
ده يوم جميل
ولما تبقى ماشى فى وسط الشارع فى نص شهر يوليو
ولابس بردو هدومك الملائمة للجو ده
بس للاسف مش حاسس انها ملائمة خالص دى تقيلة جدا
والجو حر ومقرف والمناديل مش مكفيه
ماشى راسك فى الارض
والجو اصفر والشوارع مليانة تراب
والاطفال بتلعب بطريقة مستفزة فى كل مكان حواليك
لدرجة انك مش ملاحق تفاديهم ونفسك تضربهم
والبياع عمال يزعق فى اللى واقف بيشترى منه
وينادى عالبضاعة كأنه عايز يخلص منها
الشوارع زحمة والعربيات بتخبط فيك
الطريق مش راضى يخلص
والجو حر ووشك مش مستحمل
هيلاقيها من الجو ولا من تكشيرة وشك اللى وجعته
واخيرا توصل للمكان
تدخل وانت منهك وبتتاخد نفسك بصعوبه
تقول بصوت يكاد يكون مش مسموع ازيكم
!!
مع ابتسامة واقفة لمدة ثوانى :|
ده يوم مش جميل
للاسف
يوم جميل =يوم مش جميل
هما الاتنين واحد نفس اليوم فى نفس الشهر
نفس الجو ونفس الحر نفس الهدوم
نفس الاطفال وحتى البياع هو هو
بس الفكرة ان الموضوع موضوع نسبية
الحالة الاولانية جواك مبسوط فحسيت ان كل الناس مبسوطين
الحالة التانية اللى جواك مخنوق فحست ان كل اللى حواليك بيخنقوك اكتر
حياتنا كلها كده
وده كان الدرس المستفاد من اول اسبوع فى الشغل
بعد اكتر من 3 شهور تدريب فى نفس الصيدلية
وبمشى نفس الطريق
فى نفس الوقت
بس الحالة مش هى هى
